به گزارش خبرگزاري فرانسه از مسکو ، خبرگزاري اينترفاکس به نقل از فرمانده نيروهاي استراتژیکی روسيه امروز اعلام کرد وي هدف گيري موشک هاي بين قاره اي به سوي سپر دفاع موشکي آمريکا را که براي استقرار در لهستان و جمهوري چک برنامه ريزي شده است، منتفي نخواهد دانست.
پیش از این نیز رئیس ستاد مشترک ارتش روسیه، آمریکا را به اقدامات تلافی جویانه تهدید کرده بود.
در روسیه و آمریکا همه آماده مقابله اند
"ایوان سافرانچوک"، مدیر نمایندگی انستیتو امنیت جهانی در روسیه - روزنامه نیزاویسیمایا گازیتا،
در اوایل سال های دهه 90، آمریکا مطمئن شد که روسیه به اصلاحات داخلی خواهد پرداخت و از بلندپروازی های ژئوپلیتیک خود دست خواهد برداشت. سیاستمداران غرب گرا در روسیه مخالف این نبودند، اما باور داشتند که اگر کشور تغییر کند، به یکی از اعضای جهان غرب با تساوی حقوق تبدیل خواهد شد. روسیه حداقل به دریافت بخش عمده ای از سهام موسسه مشترک "آمریکا و شرکا" امیدوار بود، اما در حقیقت سهم وی را از بین بردند و مهم نیست که این امری اتفاقی و یا از قبل طراحی شده بود.
برای واشنگتن بسیار مهم بود که روسیه نقش منفی ایفا نکرده و خنثی باقی بماند. مسکو نیز که احیای قدرت خود در کشورهای مشترک المنافع و سایر کشورهای خارجی را آغاز کرد، می خواست که آمریکا مانعش نباشد. اما در این میان با اختلاف نظرات چه باید کرد؟
سخنرانی مشهور "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهور روسیه در 43-مین کنفرانس بین المللی امنیتی در مونیخ در فوریه سال جاری، تلاشی برای صحبت صادقانه و آشکارا بود، برای اقدامی متعادل، بطوری که نه درباره اختلاف نظرات سکوت کرد، و نه وارد رویارویی مستقیم شد. در کل در سال 2007 نیز دو کشور توانستند همین اعتدال را حفظ کنند. اما هم در روسیه و هم در آمریکا هر چه بیشتر خواستار اقداماتی قاطعانه تر می شوند. در آمریکا قدرت روسیه اعتراض افراد بسیاری را برمی انگیزد که پروژه هایی را نیز برای "بازداشتن" روسیه پیشنهاد می دهند.
از یک سو، اکنون روسیه کوچکتر و ضعیف تر از زمان اتحاد شوروی است. از نظر نظامی، وضعیت "آمریکا علیه روسیه" بصرفه تر از وضعیت "آمریکا علیه شوروی" است و چنین طرز فکری را ایجاد می کند که اگر مسکو جنگ سرد دیگری را بخواهد، پس بگذار دریافت کند، باری دیگر خواهد باخت. امااز سوی دیگر، آمریکا بدون این نیز بار زیادی بر دوش دارد: دو جنگ، تهدید تروریستی، وضعیت بی ثبات در خاور نزدیک و آشوب در آمریکای لاتین. علاوه بر این اعتمادی به متفقین قدیمی اروپایی نیز نیست. چین نیز سبب دشوار ساختن بیشتر اوضاع است که تضعیف روسیه بمعنای دادن امکانات بیشتری برای اقتدار چین است. در کل همه چیز بسیار نامشخص است.
در آمریکا بسیاری قدرت روسیه را کمتر از آنچه که هست ارزیابی می کنند، اما در روسیه نیز بسیاری درباره توان خود مبالغه می کنند. این فاصله بسیار خطرناک است. اکنون اعتراضات متقابل و موج احساسات سبب ایراد سخنانی ضد روسی و ضد آمریکایی در داخل این کشورها شده اند. این لحن مقابله، روحیه ای را ایجاد می کند که متعاقباً خواستار اقدامات مشخص خواهد شد. اما حتی اگر همه احساسات را متعادل ساخت و بتوان از ریسک های پیش از انتخابات ریاست جمهوری 2008 جلوگیری کرد، این نامشخص باقی خواهد ماند که روابط در آینده چگونه خواهند بود. همه نیز تقریباً آماده رویارویی هستند.
پیش از این نیز رئیس ستاد مشترک ارتش روسیه، آمریکا را به اقدامات تلافی جویانه تهدید کرده بود.
در روسیه و آمریکا همه آماده مقابله اند
"ایوان سافرانچوک"، مدیر نمایندگی انستیتو امنیت جهانی در روسیه - روزنامه نیزاویسیمایا گازیتا،
در اوایل سال های دهه 90، آمریکا مطمئن شد که روسیه به اصلاحات داخلی خواهد پرداخت و از بلندپروازی های ژئوپلیتیک خود دست خواهد برداشت. سیاستمداران غرب گرا در روسیه مخالف این نبودند، اما باور داشتند که اگر کشور تغییر کند، به یکی از اعضای جهان غرب با تساوی حقوق تبدیل خواهد شد. روسیه حداقل به دریافت بخش عمده ای از سهام موسسه مشترک "آمریکا و شرکا" امیدوار بود، اما در حقیقت سهم وی را از بین بردند و مهم نیست که این امری اتفاقی و یا از قبل طراحی شده بود.
برای واشنگتن بسیار مهم بود که روسیه نقش منفی ایفا نکرده و خنثی باقی بماند. مسکو نیز که احیای قدرت خود در کشورهای مشترک المنافع و سایر کشورهای خارجی را آغاز کرد، می خواست که آمریکا مانعش نباشد. اما در این میان با اختلاف نظرات چه باید کرد؟
سخنرانی مشهور "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهور روسیه در 43-مین کنفرانس بین المللی امنیتی در مونیخ در فوریه سال جاری، تلاشی برای صحبت صادقانه و آشکارا بود، برای اقدامی متعادل، بطوری که نه درباره اختلاف نظرات سکوت کرد، و نه وارد رویارویی مستقیم شد. در کل در سال 2007 نیز دو کشور توانستند همین اعتدال را حفظ کنند. اما هم در روسیه و هم در آمریکا هر چه بیشتر خواستار اقداماتی قاطعانه تر می شوند. در آمریکا قدرت روسیه اعتراض افراد بسیاری را برمی انگیزد که پروژه هایی را نیز برای "بازداشتن" روسیه پیشنهاد می دهند.
از یک سو، اکنون روسیه کوچکتر و ضعیف تر از زمان اتحاد شوروی است. از نظر نظامی، وضعیت "آمریکا علیه روسیه" بصرفه تر از وضعیت "آمریکا علیه شوروی" است و چنین طرز فکری را ایجاد می کند که اگر مسکو جنگ سرد دیگری را بخواهد، پس بگذار دریافت کند، باری دیگر خواهد باخت. امااز سوی دیگر، آمریکا بدون این نیز بار زیادی بر دوش دارد: دو جنگ، تهدید تروریستی، وضعیت بی ثبات در خاور نزدیک و آشوب در آمریکای لاتین. علاوه بر این اعتمادی به متفقین قدیمی اروپایی نیز نیست. چین نیز سبب دشوار ساختن بیشتر اوضاع است که تضعیف روسیه بمعنای دادن امکانات بیشتری برای اقتدار چین است. در کل همه چیز بسیار نامشخص است.
در آمریکا بسیاری قدرت روسیه را کمتر از آنچه که هست ارزیابی می کنند، اما در روسیه نیز بسیاری درباره توان خود مبالغه می کنند. این فاصله بسیار خطرناک است. اکنون اعتراضات متقابل و موج احساسات سبب ایراد سخنانی ضد روسی و ضد آمریکایی در داخل این کشورها شده اند. این لحن مقابله، روحیه ای را ایجاد می کند که متعاقباً خواستار اقدامات مشخص خواهد شد. اما حتی اگر همه احساسات را متعادل ساخت و بتوان از ریسک های پیش از انتخابات ریاست جمهوری 2008 جلوگیری کرد، این نامشخص باقی خواهد ماند که روابط در آینده چگونه خواهند بود. همه نیز تقریباً آماده رویارویی هستند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر